اما در سال قبل و همزمان با انتخاب مجدد اوباما به ریاست جمهوری مقاله ای نوشتم مبنی بر اشتباه مکرر شهروندان ایالات متحده بر این انتخاب , که این مقاله نظر و اعتقاد بنده بود که ایمان راسخی به آن داشتم .
گذشته از چرا وچگونه های به اذهان رسیده . درکل اوباما بقولی پرستیژ حاکمیت کاخ سفید را ندارد و بطور ژنتیکی باکلمه روزمره (اینکاره نیست)روبرو میشویم.
حال که چرا و به چه علت است که مردم ینگه دنیا به این سطح از افول در شعور اجتماعی رسیده اند خود جای بحث در مقاله ای جداگانه را میطلبد .هرچند در بعضی از تنگناهای تاریخی به این معضل در رزومه شان بر میخوریم که در هردوره چند دهه ای تکرار شده است .
تازه در اول راهیم و یکسال از این مصیبت گذشته و تقریبا 3 سال دیگر باقیست .وبرحسب اتفاق باراک اوباما هم مشکل اصلیش همین باقیمانده ریاست جمهوریش است .
زیرا بر عکس رویه موجود تمامی بدشانسی های بوجود آمده برای سیاست خارجی و تاحدی معضلات داخلی (بیمه همگانی و بیکاری و رکود اقتصادی)ایالات متحده هرروزه عمیق تر شده و تیم همراه کاخ سفید را به چالش کشیده که شوربختانه (برای مردم آمریکا) ,اوباما آن مرد آهنین و بقولی ناجی مورد نیاز برای کشورش نیست که با سر بلندی و سلامت همانند ملوانی زبل , کشتی ایالات متحده را از این طوفان و بلا , سالم به ساحل امن برساند .
باید به انتظار نشست و دید که چه خواهد شد. موفق باشید .
نویسنده خودم (92/7/4)
