۱۳۹۲ بهمن ۱۷, پنجشنبه

دموکراتهای بی اراده (نظری بر عملکرد تیم امور خارجه دولت اوباما)

همانطور که مستحضرید در ماههای گذشته 5+1 باسردمداری ایالات متحده ,پای میز مذاکره  با ایران نشستند و بعد از راه 10ساله در این مسیربا اصرار آمریکا (بالاخص حسین باراک اوباما وجان کری )که تلاش زیادی در بهبودی روابط شان باجمهوری اسلامی ایران داشتند ,شور وشوق وصف ناپذیر این دونفر خود نادر بود.
روابطی که درروزهای اولیه آن شعف و خوشحالی بسیاری رو شاهد بودیم که بدون تعقل و تفکر در ورای این بخشش از سوی جمهوری اسلامی ایران درنظرات غربیها موج میزد و صدالبته که نقشه های بسیاری روبرای اخذ امتیازات گسترده از جمهوری اسلامی ایران در سر میپروراندند.ورویاهای دست نیافتنی  روشبها درخواب میدیدند.
من بخودی خود در این امرازابتدا رضالت و پستی رادررفتارهای  سردمداران  غربی وبالاخص ایالات متحده شاهد هستم.منتهای کار اینکه  در پشت پرده جهت دهی ها و مرزبندیهای رنگین اوباما و وزیر امورخارجه اش (جان کری) امری نهفته است وآن چیزی نیست  جز ضرب المثل ما ایرانیها که میگه ( شتردرخواب بیند پنبه دانه - گهی لوف لوف خورد گه دانه دانه ).
خیالات و ابهاماتی در سر دولتمردان ایالات متحده میگذشت و میگذرد که باعث شد تا اروپاییها ترغیب و تشویق گردند که پارافراتر گذاشته و به عادی شدن روابط با جمهوری اسلامی ایران فکر کنند.
جالب ترین و مضحک ترین جای کار اینجاست که باچراغ سبز آمریکا ,اروپاییها پارافراتر گذاشته و خواهان اعزام هیئت های تجاری و بازرگانی و صنعتی به ایران شدند تا به خاتمه دادن تحریمها سرعت بخشند.
برخرمگس معرکه لعنت که اینبار هم حسین آغای گ....و.......وجان کورکوری خان معروف ,پاراوسط گذاشته و اظهارات تعجب برانگیزی رامطرح کرده اند.!
جان کری : ازدول اروپایی و بالاخص هیئت فرانسوی میخواهیم  که در اعزام هیئت های بازرگانی و متخصصان وبستن قراردادهای تجاری و گسترش روابط با جمهوری اسلامی ایران تعادل را رعایت کرده و بیاد داشته باشند که تحریمها هنوز پابرجاست و بازیرپاگذاشتن آنها مجازات های سنگین درصورت زیر پاگذاشتن تحریمها نصیبشان خواهد شد.
من به تنهایی باتمسخر و بادید نحقیرروزافزون به دولتمردان ایالات متحده که در راس آن مشت حسین آغا و جان کوچولو هستند, مینگرم .واقعا با تعمیق در تفکر وبررسی راههای گذشته و آمده وسیاستهای آمریکا به بی مغزی و تهی بودن عقل و عدم تفکر در یانکی ها اطمینان خواهید یافت و به نوعی سرگشتگی و گمگشتگی در سیاستهای ایالات متحده خواهیم رسید.
هرچند دربیشتر از یکسال پیش و درآستانه پیروزی مجدد اوباما در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده (ابانماه 91) بنده  مقاله ای (درهمین وبلاگ) در نقدعملکردهای اوباما نوشتم .وپیش بینی نمودم که اوباما ,زوال ایالات متحده را رقم خواهد زدوشکی دراین ندارم و از کاهش محبوبیت اوباما به زیر 40 درصد نشان از این امر دارد.
ودراخر این ضرب المثل درذهن تداعی میکند:
رطب خورده  منع رطب کی توان کند.
نویسنده خودم(این مقاله نظرات نویسنده است)19/11/92 (نوزدهم بهمن نود ودو)