اگر جزو افرادی باشیم که اخبار رسانه هارو بصورت جدی دنبال نمیکنند و بقولی سرسری از کنار وقایع پیش رویمان میگذریم ,ولی بعضی مواقع ازکنار سرتیترهایی نمی توان گذشت . خبرهایی هستند که آنقدر در گوشمان طنین انگیزند که گویی همچون ناقوس در سالن کلیسا گوش نواز است ونقشی در روح وروانمان مینگارد که سالیان متمادی اثر گذار است . واین خبرها در زمانهایی ازتاریخ حساسترند وبقولی با شنیدن کلمات آن همچنان است که گویی سالها ست با آن آشناییم .(زمان جنگ - قحطی-بلایای طبیعی -و...و تورم ) و این روزها یکی از این متاسبات است که بعلت افزایش روز افزون قیمتها و نمودارهای صعودی انواع واقسام کالاها اعم از تجاری وصنعتی وخدماتی ,(تورم)خود بخود انسان نسبت به اخبار در زمینه اقتصادی وضمایم آن حساس شده و ناخواسته دنبالگیری میکند . در مملکت ما چندیست که با افزایش بهای دلار وسکه که درپی آن بطور طبیعی نرخ اجناس غیر مرتبط هم پرواز کرده و سر به آسمان فلک میکشد ,که مهمترین علل آن نا متعادل و نامتوازن بودن روابط اقتصادی در جامعه ماست بطوریکه با ذره ای افزایش در قیمت بنزین یا نرخ خدمات در جامعه تناسبی برابر با ضریب چندین درصدی در اقلام غیر مرتبط دنیای کسب وکار پدید میاید . در اینجاست که اگر شما سهمی هم در روند روبه رشد اقتصاد وبازرگانی دردنیای سرمایه نداشته باشید وفاقد هیچگونه نقشی باشید (یعنی پولی در چرخش اقتصاد بکار نینداخته ویا اصلا بازاری ویا سرمایه گذار نباشید)بطور اتوماتیک خواهان آگاهی بیشتر در این زمینه اید ,که این به نوع خود خوب است زیرا باعث رشد فکری وحتی بنوعی کسب کارشناسی بدون مدرک درجامعه میشود بطوریکه افراد زیادی در سطح عمومی جامعه با کسب اطلاعات از این منبع ویا آن رسانه جمعی نوعی کارشناسی بدون مراتب عالیه رابه جامعه تحمیل میکننند وادعای صاحب نظری و پافشاری به نظریه خود را به نزدیکان محاوره ای خود میقبولانند . اما اگر دوستان عزیز کمی دقت داشته باشند اغلب مراجع وظابطان انتظامی وقضایی واطلاعاتی , از مدتی بعد از حوادث مرتبطه با آب و نان مردم شریف که من وشما هم جزیی از آنانیم بطور منظم و مرتب خبر از دستگیری پله به پله مخلان اقتصادی ومحتکران غذایی و... میدهند . روزی ج - ب وروز دیگر رزذو روز دیگر پ پ پ بمراتب دستگیر میشوند وماهم با روشن بودن ال ای دی اتاق حال ناخواسته این اخبار گوشنواز که گوشهایمان راقلقلک میدهد با خوشحالی زاید الوصفی منتظر ارامش و خوابیدن التهاب اقتصادی در پوست جامعه ایم .اما هفته وهفته ها میگذرد ولی خبری از رکود قیمتها نیست ,واینجاست که نقشی درذهنمان این سوال را تداعی میبخشد که مگر این نبود که تمامی تقصیر حوادثات اخیر به پای این چندین ده مفسد اقتصادی نوشتید وبا در بند کردنشان مشکلات باید حل شود . اما امروز که برای خرید اقلام ونیازمندیهای پیش پا افتاده به چندین فروشگاه رفتم امیدم به نا امیدی تبدیل شد و سر گشته وناچار گوش سپردم به فرمایشات صندوقدار محترم تا پرداخت کنم انچه ایشان امر کردند . مسئولان اقتصادی موفق باشند (نویسنده خودم )
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر